Β74 - Μανιάτες φτιάχνουν κουπιά στον οικισμό Πάλυρο, κοντά στο ακρωτήρι ταου Ταινάρου

Η γη της Μάνης είναι η πέτρα: τραχιά, απότομη, σκληρή. Οι άνθρωποι της Μάνης έμαθαν να ζουν με την πέτρα. Τη γνώρισαν καλά σκαλίζοντάς τη με τα εργαλεία του τεχνίτη, του πετρολόγου και του πετροφάγου. Μέσα στη γη βρήκαν μαύρο, κόκκινο και άσπρο μάρμαρο, πέτρες για να υψώσουν τους πύργους των γενών τους, μαλακό πωρόλιθο για να στολίσουν οικίες και εκκλησίες, καθώς και λίθους για να χτίσουν ξερολιθιά και να διαμορφώσουν χώρους καλλιέργειας στις απότομες πλαγιές. Πάνω από το βράχο μάζεψαν αλάτι και έφτιαξαν παστά (π.χ. σύγκλινο), μέσα στην πέτρα έφτιαξαν μέλι, έλιωσαν την ελιά με μυλόπετρα για να βγάλουν λάδι και με χειρόμυλο έτριψαν θρεπτικό σιτάρι, λούπινο και φακή. Εκτίμησαν τα αρωματικά φυτά και τα βότανα που τους προσέφερε απλόχερα η γη για τη γεύση, το άρωμα και τις θεραπευτικές τους ιδιότητες.